Θέατρο by 5 stars

Ομάδα: Τέχνες, Θέατρο

ΕΙΔΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Πρόκειται για το ιστορικά αρχαιότερο είδος δράματος. Ο ήρωας πάσχει βρισκόμενος κάτω από τον έλεγχο υπερκόσμιων μηχανισμών και δυνάμεων που τον ελέγχουν. Κάθε προσπάθεια διαφυγής αποδείχνεται μάταιη, αφού είναι δέσμιος της μοίρας. Οι θεατές που παρακολουθούν το σκηνικό θέαμα συμπάσχουν με τον ήρωα και μέσα από το έλεο και το φόβο οδηγούνται στην κάθαρση.

ΚΩΜΩΔΙΑ

Εμφανίζεται συγχρόνως με την τραγωδία, στην αρχαία Ελλάδα. Στοχεύει στην πρόκληση γέλιου και την ανακούφιση των θεατών, μέσα από την παρακολούθηση των κωμικών καταστάσεων που βιώνει ο ήρωας. Στην ιστορική πορεία της η κωμω­δία περνά από διάφορα είδη που την χαρακτηρίζουν ανάλογα με τον τρόπο πρόκλησης των κωμικών καταστάσεων (κωμωδία χαρακτήρων, καταστάσεων, τύπο: φαρσοκωμωδία, τραγικωμωδία κτλ.).

ΔΡΑΜΑ

Αποτελεί το διάδοχο της τραγωδίας θεατρικό είδος. Σ' αυτό οι συγκρούσεις οφείλονται σε συγκεκριμένη αιτιότητα, κοινωνικής, ιδεολογικής, ψυχολογικής ή άλλης προέλευσης. Ο ήρωας πάσχει εξαιτίας δικής του υπαιτιότητας ή εξαιτίας λόγων συγκεκριμένων και ερμηνεύσιμων, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι αναπόδραστοι πχ. όπως στην τραγωδία. Ανάλογα με τις αιτίες σύγκρουσης το θέμα και τη δράση ηρώων μπορεί, ενδεικτικά, να ενταχθεί στις ακόλουθες επιμέρους κατηγορίες.

Πατριωτικό-ιστορικό: Όπως δηλώνει ο τίτλος, χώρος δράσης είναι η ιστορία। Οι ήρωες δρουν και συγκρούονται για λόγους ιστορικά προσδιορισμένους (Βολταίρος, Ουγκό, Μελάς, Τερζάκης).

Ποιμενικό: Είδος που αναπτύσσεται στην εποχή της όψιμης Αναγέννησης και του Μπαρόκ, συνδεόμενο με το γενικότερο κίνημα του αρκαδισμού (Σανατσάρο, Γκουαρίνι, Χορτάτσης).

Αστικό: Ευρύτερη κατηγορία έργων που κάνουν την εμφάνιση τους στο δεύτε­ρο μισό του 19ου αιώνα και συνδέονται με την ανάπτυξη και την καθιέρωση της αστικής τάξης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από την οποία αντλούν τα θέματα και τους ήρωες του (Ίψεν, Τσέχωφ, Ξενόπουλος, Ταγκόπουλος).

Ψυχολογικό: Επιμέρους κατηγορία του αστικού, στην οποία προβάλλονται κυρίως τα ψυχολογικά κίνητρα στη συμπεριφορά των ηρώων και η εσωτερικότητα στη δράση τους (Στρίντμπεργκ, Ουίλιαμς, Καμπύσης, Αναγνωστάκη).

Ηθογραφικό: Τονίζονται οι εξωτερικές συνθήκες που πλαισιώνουν τη δράση και όχι τόσο τα ιδεολογικά ή ψυχολογικά αίτια (Μπόγρης, Χορν).

ΠΗΓΕΣ:   1) https://www.google.gr/search?q=%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF+%5C&safe

2) https://www.google.gr/search?q=%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF+%5C&safe=strict&source

3) http://fotodendro.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html